When not meant to come

Nothing left to say,
and nothing more to explain.

All said, all understood
when you stared into my eyes,
cause eye gazing works both ways.

And you now know exactly what’s there.

You say I’m walking away,
and you’re absolutely right – always have been.
Took me a while to realize.

Hope you’re more fulfilled with being right than I ever am.

For all the times you clicked, and all the controversial feelings you brought along
I’m gonna take the bench.

For I can’t help those who don’t want my help
and I can’t offer a moment of bliss to the ones that constantly hide behind the darkness.

If you can think of it, you are already there

Αυτός που περιμένεις να γίνεις
Ίσως και να είσαι ήδη

Σήμερα, η σωστή στιγμή που περιμένεις, είναι τώρα.
Και κάθε τώρα είναι το καταλληλότερο γιατί το τώρα είναι αυτό που έχει σημασία.

Να παίρνεις αποφάσεις που ταΐζουν την ψυχή σου και γεμίζουν την καρδιά σου. Κι αν δεν ξέρεις ποιο είναι το σωστό μονοπάτι…
– just take a deep breath
– let your instincts guide you
– feel your fear and don’t let it stop you
– let things be
– go with the flow
– go where it feels good, when it feels right

Μην περιμένεις να γίνεις κάτι που σήμερα δεν είσαι, για να κάνεις αυτό που τώρα λαχταράς.
#JustBreathe

~ Let your senses guide you ~

 

Αφιερωμένο σε όλους τους μη κατάλληλους ακόμα. Που βάζουν προϋποθέσεις στα θέλω, αγνοώντας ότι όταν αυτές εκπληρωθούν, μπορεί να αλλάξουν και τα θέλω. Σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ακόμα ότι είναι αρκετοί και χρησιμοποιούν όμορφες δικαιολογίες και περίτεχνες λέξεις.

Όχι, δεν κάνεις απαραιτήτως κάτι λάθος, απλά εσύ που καταφέρνεις να νιώθεις τις ανάγκες σου και διαβάζεις τα θέλω σου, μη βάζεις φρένο, ζήστο!
Μόνος ή τολμώντας να το μοιραστείς με κάποιουν που έχει την ίδια τρέλα μ’ εσένα (γιατί ειλικρινά δεν ξέρω ποιο είναι δυσκολότερο, να κλειστείς ή να μοιραστείς).

Don’t just be the dreamer, follow the dream. Now. When you feel it burning you.
#DoItNow #followthedream

My strong friend, you are ready, you are enough, the time is right, and you are always the suitable company for those who choose you today.
Trust your people. Those who listen to the moment’s whisper, know.

The right time, which you so vigorously search for, is now.
Take the leap, and don’t look back.
Those who can sync to your vibe and powerful will, will be there.
Those who can feel the same desire will catch up with you.

Be scared, just don’t let it define you.
Feel the fear, and do it anyway – Susan Jeffers

For when you are lost or down, I ‘ll always be there. For real. To hold you or just let you be.

What a day… turned into a night // Which way to go?

What a day! – he said

A day transformed into a quiet and calm night
smelling fresh and wet.

Where together we tread
shall be no incorrect.

Hold my hand – it can never be too tight – and accompany me in the deepest dive.
It’s not about the proof, nor can you pre-approve.
Simply go with the flow that burns you the most.

Ενθουσιασμός

Ενθουσιασμός είναι το χαμόγελό σου – εκείνο το αληθινό που δε δείχνεις συχνά.
Ενθουσιασμός είναι τα meaningful μηνύματά σου που σπάνε τη ροή της ρουτίνας μέσα στη μέρα μου.
Ενθουσιασμός είναι να χανόμαστε σε συζητήσεις δίχως έννοια για την ώρα.
Ενθουσιασμός είναι το άγγιγμά σου που διαχέεται σε όλο μου το σώμα όταν ακουμπάς το χέρι μου.
Ενθουσιασμός είναι η κυριαρχία του νου από ανθρώπους που ξέρουν να επικοινωνούν μαζί του.
Ενθουσιασμός είναι οι νέες προκλήσεις και οι δημιουργικές ιδέες.
Ενθουσιασμός είναι οι καινούργιοι άνθρωποι που γεμίζουν τη ζωή μου.
Ενθουσιασμός είναι να βρίσκεις ανθρώπους να σε νιώθουν.
Ενθουσιασμός είναι να θέλω το κορμί σου επιεδή με εξιτάρει το μυαλό σου.

Ενθουσιασμός είναι να διαβάζεις αυτό το γράμμα και να σε αγγίζει, να πλησιάζει την ψυχή σου και να της προσφέρει το πιο γλυκό χάδι, να σου θυμίζει κάτι από σένα ή να σου βγάζει συναισθήματα που δεν ήξερες ότι κρύβεις μέσα σου.

… και ο ενθουσιασμός είναι γεμάτος, απόλυτος, κυρίαρχος, χωρίς επιστροφή.

Για τους γονείς στους οποίους χρωστάμε

Εμπνευσμένο από μια φράση του βιβλίου ‘Η Δύναμη του Τώρα’ και από κάθε δάρκυ που έπεσε στο βωμό της ανάγκης για ανταπόδοση.

Για καθένα από τους γονείς οι οποίοι εναπόθεσαν όνειρα και βλέψεις τους πάνω στα παιδιά τους
Για καθένα από τους γονείς που περιμένουν να πάρουν στο τέλος της ζωής του
Για καθένα από τους γονείς που δημιουργούν παιδιά με τις ίδιες προδιαγραφές, τέλεια, από ένα κοινό καλούπι, αυτό της επιτυχίας.
Για όλους τους γονείς που δε ρώτησαν τι είναι ευτυχία αλλά κυνήγησαν μια άγνωστη επιτυχία.
Για καθένα από τους γονείς οι οποίοι δεν οριοθέτησαν τις λέξεις πάνω στον άνθρωπο που έχουν απέναντί τους αλλά διάλεξαν το κοινό πρότυπο fits-all για να εγγυηθούν μια ψεύτικη ευημερία.

Γιατί στο τέλος της ημέρας πρέπει να τα καταφέρουμε ακόμα κι όταν αυτοί θα φύγουν. Κι ας μην ξέρουμε τι θα καταφέρουμε κι ας μη μάθαμε ποτέ πώς μοιάζει το αποτέλεσμα.

Για όλους τους γονείς οι οποίοι μας μεγάλωσαν στην σκληρή αλήθεια του κόσμου που ζούμε, μέσα από ειδήσεις, αδόμητη γνώση, πόνο και ανέχεια.
Για κάθένα από τους γονείς που μας καθοδηγούν με λεκτικά πρότυπα να κάνουμε τα πάντα διαφορετικά από αυτούς!
Και για κάθε γονέα που η αγάπη του μας περιβάλλει ολόκληρους αλλά ποτέ δε φτάνει στον ίδιο.

Για κάθε υπερπροστατευτική στιγμή που δε μας άφησε να ανοίξουμε τα φτερά μας από φόβο – κάποιου άλλου – να μην πέσουμε.
Και κάθε ‘ευχαριστώ’ που χρωστάμε.

Όπου υπάρχει θυμός, υπάρχει πόνος (σελίδα 79).

Για όσα δεν πρόλαβες να πεις,
για όσα δεν πρόλαβα να κάνω.

Που ήταν κι αυτό μια επιλογή.

Για όσα είμαι αλλά δεν είναι για κάποιους αρκετά.

Όσα δεν είμαι που οι άλλοι θα ήθελαν από μένα

Για όλσα όσα περιμένουν από μένα για να είναι ικανοποιημένοι, χαρούμενοι

Για το πολύ μου, που δεν το αντέχουν.

Για όλα όσα δεν καταλαβαίνουν για μένα

Για μια αγκαλιά που ποτέ δεν ήρθε
και μια αναγνώριση που ποτέ δε θα καταφέρουν να δώσουν.

Κι αν εσύ επιλέγεις τον πόνο,
εγώ θα φύγω.

Κάθε “φεύγω” πονάει, σε κόβει στα δύο και σε αναγκάζει να ξανασκεφτείς
κάθε απόφαση, κάθε λέξη και κάθε συναίσθημα.

Θέλει θάρρος να φύγεις.

Να μη σ’ ελέγχει ο φόβος
Να μη σε κρατάει ο πόνος

Φοβάμαι να σε χάσω αλλά
φοβάμαι να μη χάσω εμένα περισσότερο.

Επιλέγω την ευτυχία. Επιλέγω εμένα.

Μπορεί βαθά μέσα μου να υπάρχει χαραγμένη η ανάγκη για την αγάπη σου και την επιβεβαίωσή σου αλλά
στέκομαι εδώ ζωντανός και κοιτάω την αλήθεια.

Και η αλήθεια σου δε μου ταιριάζει.

Γιατί μπορώ να σου δώσω μόνο ό,τι έχω.

Ανθρώπους να μπορείς να μοιράζεσαι τις σιωπές σας

Εσύ θέλεις να φύγεις, εγώ να μείνω.
Με την αγκαλιά το κοινό μας άγγιγμα.
Με τα μάτια να ανοίγουν το παράθυρο της ψυχής μας.

Να μοιράζεσαι το γέλιο είναι όμοροφο.
Να μοιράζεσαι όμως τη σιχωπή είναι υπέροχο, γνήσια αληθινό, είναι life changing.
Ανθρώπους να μπορείς να μοιράζεσαι τις σιωπές σας.

Να με ακουμπας για να σε νιώθω.
Να μου μιλάς για να σκέφτομαι.

#IntrigueMe

Η τυχαιότητα των επιλογών

Και στην τυχαιότητα των επιλογών, εγώ λέω μπορώ.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο γιατί το επιλέγεις.
Σκέφτεσαι, επιδιώκεις, προσανατολίζεις τις επιλογές σου σε μία κατεύθυνση και όταν είσαι γνήσιος κι αληθινός σου έρχονται όλα τα υπέροχα συναισθήματα και οι όμορφες στιγμές που σε γεμίζουν.

Είτε αυτό που ζήτησες κι έψαξες – είτε κάτι μεγαλύτερο.

Όλα μαζί

Όλα αυτά τα οικεία που ξαφνικά μοιάζουν τόσο ξένα, τόσο έξω από μένα μα κι από σένα.
Μακρυά από την αλήθεια μου και μη συσχετισμένα με την πραγματικότητά μου. Βγαλμένα από έναν άλλον κόσμο έξω από εδώ.

Σαν την άφιξη του αστεριού που θα με καθοδηγήσει σε κάτι ανώτερο, κάτι καλύτερο, κάτι όχι τόσο ανούσιο.

Ένα σημάδι που θα χαράξει μια νέα πορεία, θα σημαδεύσει μια αλλαγή ή απλά μια ανυπόστατη στιγμή που για πάντα θα τυπωθεί.
Ανεξίτιλες οι μνήμες των συναισθημάτων κάθε στιγμής – ακόμα κι όταν οι εικόνες ξεθωριάζουν – στέκουν αγέρωχες και μπορούν να σε ξανακυριεύσουν.

Τις πιο ανεξάρτητες στιγμές σου βρίσκεις το μοίρασμα και τους αληθινούς ανθρώπους σου.

ON your own… scary necessary.

Ένα χαμόγελο για να κρύψει όλα όσα επιλέγω να νιώσω μόνη μου. Για όλα όσα ζωντανεύεις αλλά δε θα ακολουθήσεις ποτέ στην πράξη.
Είναι, ναι, δικό μου θέμα. Κι είναι κάποιοι άνθρωποι που θέλεις ν’ αναπνέετε τον ίδιο αέρα.

Κάτι καινούργιο που δεν είσαι εσύ… αλλά άνοιξες την πόρτα προς τη σωστή κατεύθυνση.

~ Can’t, and won’t, walk away from awesomeness ~

Αφήνοντας πίσω μου το παρελθόν

Γιατί θα ρθουν κι άλλα. Και θα ρθουν κι άλλοι.
Κι έχω αφήσει ξανά. Και πετυχαίνει.

Γιατί όσα μας τρώνε είναι καλό να μένουν σε απόσταση ασφαλείας. Κι ας θυμώσουν κι ας παρεξηγηθούν.

Εσύ είσαι για σένα.
Κι αν γίνεις για μένα, να το επιλέξεις. Κι αν θέλει να ρθει, καλώς, είναι ευπρόσδεκτο κι αυτό. Το συναίσθημα, ο άνθρωπος…

Κι αν θέλεις να μείνεις, θα σ’ αγκαλιάσω.
Κι αν είναι να φύγεις, θα σ’ αφήσω.

Θα σου επιτρέψω ν’ ανοίξεις τα φτερά σου και να φτάσεις στους μαγικούς κόσμους για τους οποίους φιάχτηκες.
Και μια μέρα θα περάσεις και θα με προσπεράσεις. Γιατί είσαι για πράγματα μεγάλα. Και περισσότερα από μένα.

Αλλά για όσους έρχονται και δε φεύγουν αλλά ούτε είναι εδώ, βάλε όριο να γίνει το φρένο τους.
Άστους να είναι χωρίς εσενα. Και κοίτα μπροστά, εκεί που είναι για σένα, μην αφήνεις να σε κρατάν.
Ίσως ποτέ δε σε καταλάβουν, δε σε νιώσουν και δεν ικανοποιηθούν από όσα τους δίνεις.

Άσε πίσω το παρελθόν, πάρε ότι είναι εκεί για σένα, κράτα ό,τι σου ταιριάζει και ίσως το μοίρασμα τελειώνει εκεί.
Σ’ αυτόν που ήθελε να δώσει και έδωσε
και σ’ αυτόν που ήθελε να πάρει και πήρε.
Χωρίς να χρωστάς κάτι, χωρίς κανείς να περιμένει κάτι από σένα.

Έτσι απλά σαν μια αγκαλιά.
Που σου δίνουν, και δίνεις κι εσύ, και ολοκληρώνεται.

Κι αν είναι από αγάπη θα έχεις ευκαιρία.
Κι αν είναι από υποχρέωση, δε χρειάζεται. Άστο να φύγει, να πετάξει, να χαθεί στα σύννεφα.

Αφήνοντας πίσω μου το παρελθόν είμαι ελεύθερη, κάνω χώρο για ό,τι και όσους αξίζουν.
Αφήνοντας πίσω μου το παρελθόν αφήνω ό,τι με φυλακίζει.

Μπορείς να είσαι εδώ.

Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι μπορείς να έρθεις και τώρα και σε κάθε τώρα.

Είσαι ευπρόσδεκτος αυτή τη στιγμή και κάθε στιγμή. Με κάθε τρόπο και σε κάθε χρόνο. Με κάθε σκέψη, κάθε λέξη ή ματιά.

Μπορείς να είσαι εδώ – και σε κάθε εδώ.

Με φυσική παρουσιία ή με ένα μήνυμα για μοίρασμα. Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος.