15 Apr 2018 No Comments
Τα θέλω μου ανείπωτοι στίχοι στη μελωδία μιας άγνωστης ζωής.
15 Apr 2018 No Comments
Τα όλα του θέλω
Μια ατρόμητη φοβιτσιάρα, διχασμένη στους 2 αντίθετους κόσμους της που βρίσκονται πάντα μέσα της – ενίοτε πολλαπλασιάζονται. Κι άλλοτε παλεύουν να υπερισχύσουν. Μάταια. Γιατί είναι φιαγμένοι να συνυπάρχουν για να δημιουργούν αυτό το ονειρεμένο μυστήριο που θα σε δυσκολει να τιθασέψεις, έστω και για μια στιγμή. Ό,τι πιο αληθινό…
Την κάνουν πάντα δύσκολη την απόφαση γιατί 2 κόσμοι με 2 διαφορετικές αντιλήψεις που συγκκλίνουν στον θρόνο της επιλογής και ευελιξίας, στοχεύουν στα όλα του θέλω.
15 Apr 2018 No Comments
Ευτυχία είναι…
Να μπορείς να πας στο κρεβάτι από τις 10 – όχι για να κοιμηθείς αλλά για να απολαύσεις.
Ευτυχία είναι τα πολλά μαξιλάρια και τα σατέν σεντόνια.
Το καυτό τσάι στον δίσκο ακριβώς δίπλα σου στο κρεβάτι.
Να χρειάζεαι συνέχεια νέες βιβλιοθήκες επιεδή διαβάζεις πολλά ΠΟΛΛΑ βιβλία.
Ευτυχία είναι όλα να κουμπώνουν ακόμα κι όταν τα στιχάκια μένουν στη μέση.
Ευτυχία είναι το χέρι μου να αγγίζει το κορμί σου καθώς διαβάζω στο κρεβάτι.
15 Apr 2018 No Comments
Στον κόσμο των αδίστακτων αποφάσεων με φάρο το προσωπικό όφελος.
Θέλω να ξεφύγω.
15 Apr 2018 No Comments
Ερωτας σαν τη βροχή που καίει
Σκοτάδι και φως,
για μένα σκοπός.
Στα χείλη τα δυο, απέραντο πώς
να πλησιάσω εδώ,
στα χέρια σου ζω.
Στη φωτιά σου, γυμνή,
θα είμαι εκεί.
Στέκομαι μπρος στον δικό σου σκοπό
Μοιάζει γκρεμός, χωρίς ασφαλώς
Θα έρθω, μαζί,
να πάμε εκεί
που φέγγει η αυγή.
Στην αγκαλιά σου αυτή,
για πάντα εδώ, θα λάμπω θαρρώ
Σαν μια ευχή, που ψάχνει να βρει
Να βρει το σωστό,
που δεν ήταν εδώ
Να βρει αυτό,
που θα την κάνει ζωή
Να βρει προορισμό,
στον δικό σου σκοπό.
Όταν θα θες, του ερωτά σου αυτή
τη φλόγα του εκεί
να φωτίζει τη γη
για να ρθεις μαζι
να χαθούμε εκεί.
Στου ερωτά μας το φως
που δεν έχει γιατί
που δεν έχει και πώς
Να πλησιάσω μπορώ.
Μπορεί να καώ
Μα σε θέλω εδώ.
Σαν τη βροχή που απαιτεί
κοντά της να ρθεις
και να την εμπιστευτείς
Δε θα καείς αλλά μπορεί,
κάπου εκεί, να την ερωτευτείς.
Σαν τη βροχή που καίει τη γη
είναι ο έρωτας αυτός
εντελώς φλογερός.
15 Apr 2018 No Comments
Λίγο πριν νυχτώσει…
Λίγο πριν νυχτώσει.
Και πέφτει η νύχτα, σβήνει το φως του ήλιου. Ο χρονος της σκέψης, το διάβασμα, ο χρόνος της γνώσης, της μουστικής και της σκέψης σου.
Λίγο πριν νυχτώσει: το ρομαντικό ηλιοβασίλεμα, μια τρυφερή αγκαλιά που είναι εκεί ή που ποτέ δεν ήρθε.
Λίγο πριν νυχτώσει τότε σε σκέφτομαι πιο έντονα, περισσότερο, μου λείπεις πιο βαθιά, τότε λίγο πριν νυχτώσει που πέφτουν οι μάσκες ή ετοιμάζονται, που η μέρα των επαγγελματικών υποχρεώεων έρχεται στο τέλος της κι εγώ θα μπορώ επιτέλους να σ’ έχω όλο δικό μου, χωρίς όρους, χωρίς πρέπει.
Λίγο πριν νυχτώσει θέλω τη μουσική δυνατά και το συναίσθημα βαθιά να με οδηγεί στο πάθος, στον στόχο, τα θέλω. Το ένστικτο να μου δείχνει που θέλω αληθινά να πάω, σήμερα, τώρα, αύριο.
Σε θέλω χωρίς δισταγμούς και ούτε προϋποθέσεις. Λίγο πριν νυχτώσει, λίγο πριν ξημερώσει and in everything in between.
23 Mar 2018 No Comments
I know you, as if I knew you.
I know you feel deep,
even when you kid.
I know you care.
And I know you try.
I know you also cry,
and strive.
I know you feel deep,
and people don’t get it.
I know that deep down, you also know.
As you are always there. I know you are there.
Cause you changed my life,
even if you don’t know, the effect you glow.
Recent Comments